Te Deum in Sint-Pieterskapel
Lier, 21 juli 2023: De viering van de nationale feestdag werd dit jaar voorgegaan door diaken Gert de Bakker. Nadien werd de traditionele bloemenhulde gebracht aan het monument van de gesneuvelden. Tijdens de slotplechtigheid op het stadhuis hield burgemeester Rik Verwaest (N-VA) een opmerkelijke toespraak
Dit jaar werd het Te Deum niet gezongen door Jan Verheyen die, gezien zijn benoeming tot kanunnik, aanwezig moest zijn in de kathedraal in Antwerpen. Diaken Gert de Bakker mocht de honneurs waarnemen.
De plechtigheid werd bijgewoond door burgemeester Rik Verwaest, schepenen en raadsleden, een afvaardiging van de militaire overheid, oud-strijders, politie, brandweer, Sociëteit van de Schaepshoofden, de Koninklijke Moedige Bootvissers en andere verenigingen. Nadien vertrok het gezelschap onder begeleiding van stadsharmonie Leo XIII naar het monument van de gesneuvelden voor een bloemenhulde.
Burgemeester Rik Verwaest – N-VA – hield op het stadhuis een opmerkelijke toespraak op deze nationale feestdag. Een boodschap van verdraagzaamheid, respect voor elkaar en respect voor elkaars mening.
“Het is voor mij de eerste keer dat ik een 21 juli-speech mag geven. Belgisch weer - Niet zo evident. Maar om de grote Zweedse filosofe P. Langstrumpf te citeren: ik heb het nog nooit gedaan, dus ik denk dat ik het wel kan”, begint Rik Verwaest zijn toespraak.
“Over waarom het voor mij niet evident is hoef ik niet flauw te doen. U kent mij. U weet dat ik staatkundig een andere obediëntie heb en inzake deze feestdag dus enige strikt persoonlijke koudwatervrees heb. Je kan dat eenvoudig oplossen door een volstrekt banale speech te maken. Droogjes de state of the union maken, de stand van het land en dan het glas heffen. Maar zoals gezegd: u kent mij. En u weet dat ik niet houd van saaie speeches.”
“Er wordt wel eens gezegd dat één compliment van een tegenstander meer waard is dan 10 van een vriend. Dus dan mag u beginnen tellen.”
“Een staat is een democratische ruimte waarin haar burgers zich vrij mogen uiten en ontwikkelen. Ik mag mij al mijn hele leven ongehinderd als Vlaams-nationalist uiten. Ik mocht aan politiek doen bij een Vlaams-nationale partij. En zelfs mee besturen: in mijn eigen stad, mijn eigen Vlaams Gewest en Vlaamse Gemeenschap. En nooit werd ik daarvoor vervolgd, geïntimideerd of bestraft. Dat klinkt misschien vanzelfsprekend, maar dat is het niet. Over de hele wereld worden mensen die hun staat willen hervormen vervolgd. En dat gebeurt niet alleen in exotische dictaturen: in Spanje kregen democratische Catalaanse activisten van hun overheid eerst de matrak en dan de gevangenis, amper enkele jaren geleden. In België daarentegen kan het wel: daar doen Vlaams-nationalisten, Waalse rattachisten en Oostkantonners met Heimatheimwee al bijna een eeuw onbelemmerd mee aan het democratisch proces. Tolerant zijn voor wie het met je eens is, dat kan iedereen. Tolerant zijn voor wie het fundamenteel anders ziet dan jou, dàt vereist kracht. Een staat die in haar politiek stelsel partijen duldt die haar willen ontbinden is wat mij betreft dus geen zwak land, maar een sterke democratie.
Laat dat dus het compliment zijn dat ik België maak. En laat ik vanuit die conclusie ook een oproep doen aan iedereen die België dan wel Vlaanderen een warm hart toedraagt: vertaal die liefde voor jouw keuze nooit in haat voor die van een ander. Zoals Seneca het prachtig formuleerde: Si vis amari, ama: als je liefde wil, heb dan lief. Respecteer elkaars overtuiging. Respecteer elkaars vlag. En vooral: gun iedereen zijn eigen feestje. En dat laatste voornemen ga ik nu meteen in de praktijk omzetten: dames en heren, ik nodig u met alle plezier uit op de receptie. Vier ze, en een fijne 21 juli gewenst!”
(MSL/foto’s MSL-SDW)
